Sunday, December 30, 2007

خوانده



و من مهرورزي را آموختم



در همان نيم سايه سار كوه ها و دره هايش



با تجربه سرانگشتان برهنه و بي پروا



كه از پس هر دم دم ريز و تندش ، نيم چهره سرخ ميگردد و



!نيم روي زرد



در نهايت چه كسي ميفهمد در پيچاپيچ بازي رود و دريا



خوانده كدامين است؟



4 comments:

Tasvir Yek Zan... said...

خوشا مهری که طبیعت بر تو عیان کرد
و خوشا بر تو که آن را شناختی
در دلت نگه دار مهر و عشق و رازهای نهانش

حسين حاجي غفاري said...

عالی بود،بسیار عالی،احسنت

Mohsen Sarmadi said...

دوست دارم آب شوم در گسترهء افق
آنجا که دریا به آخر می رسد
و آسمان آغاز می شود
...

بهروز یله said...

من خود ناخواده این حدیث مجملم ای خوانده