خوانده

و من مهرورزي را آموختم

در همان نيم سايه سار كوه ها و دره هايش

با تجربه سرانگشتان برهنه و بي پروا

كه از پس هر دم دم ريز و تندش ، نيم چهره سرخ ميگردد و

!نيم روي زرد

در نهايت چه كسي ميفهمد در پيچاپيچ بازي رود و دريا

خوانده كدامين است؟

فکر سرخ

در دل دل ِ ، تنگ نفس ِ ، گذاشتن و

، نگذاشتن ِ این آخرینِ ِ مانده

،پا به پا میشود فکر

!این سرخینه برگ خروج